Wystarczyło 930 m n.p.m., żeby Czupel stał się najwyższym szczytem Beskidu Małego. Wśród mieszkańców Bielska-Białej i Żywca to bardzo popularny fragment gór. Mnogość szlaków, w tym spora ilość dróg idealnych na wycieczki rowerowe, sprawia, że nawet w tygodniu można tam spotkać sporo spacerowiczów i rowerzystów, którzy Beskid Mały traktują niczym ogromny park miejski. Nie można jednak lekceważyć tego szczytu, bo na podejściu wcale nietrudno o zadyszkę. Widoki po drodze skrywają się za ścianą lasu.

Opis szlaku

Najpopularniejsza droga na Czupel rozpoczyna się na przełęczy Przegibek. Wjazd na nią – czy to od strony Bieska-Białej, czy Międzybrodzia Bialskiego – to wielka frajda dla kierowcy. Droga pnie się stromo do góry, pokonując liczne zakręty.
Wędrówkę rozpoczyna się szlakiem żółtym, który biegnie równolegle ze szlakiem niebieskim. W początkowej fazie droga pnie się dość stromo do góry. Szlak, aż do schroniska PTTK na Magurce, nie daje zbyt wielu chwil wytchnienia i trzeba się nastawić na spory wysiłek. Zupełnie inaczej wygląda druga faza podejścia, bo od schroniska idzie się niebieskim szlakiem, który przebiega przez wygodną szeroką drogę. Tylko miejscami trzeba pokonać niewielkie różnice wysokości.
Tuż przed wierzchołkiem rozpoczyna się niedługie podejście, które kończy się widokiem tablicy szczytowej po prawej stronie. Na górze, w skrzynce, znajduje się pieczęć potwierdzająca zdobycie Czupla. Sam wierzchołek porośnięty jest bukowym lasem, który skutecznie ogranicza widoki.
Wędrując niebieskim szlakiem, warto zwrócić uwagę na niewielkie polany po prawej stronie. Roztaczają się z nich piękne widoki na Skrzyczne, a przy dobrej widoczności również na Tatry, Babią Górę, Pilsko, a także słowacką Małą Fatrę.

Na całą wędrówkę, wliczając odpoczynek w schronisku, trzeba przeznaczyć ok. 4 godz.

Parking

Na przełęczy Przegibek znajduje się średniej wielkości parking. W weekendy, w godzinach południowych, może być problem ze znalezieniem miejsca, ale rano i wieczorem nie powinno być problemu.

Informacje praktyczne

Szlak na Czupel nie ma trudniejszych odcinków. Jedynie początkowy fragment wymaga większego wysiłku, ale po jego pokonaniu można odpocząć w schronisku. Wędrując, trzeba zwracać uwagę na znaki, bo jest tam gęsta sieć szlaków i łatwo zejść z obranej drogi. Wejście na szczyt nie powinno stanowić problemu w żadnej porze roku.