Podlasie zimą zamiera. Z dala od wsi robi się niezwykle cicho, a wkoło widać jedynie przykryte śniegiem pola, które izolują od świata. Trudno znaleźć jakiś racjonalny argument, żeby przekonać niezdecydowanego do podróży w ten rejon Polski. Szczególnie zimą. Wszystko zdaje się przemawiać na „nie”.
Podróże mam we krwi. Moi rodzice także poznali się w podróży. Jak tylko mogę sięgnąć pamięcią, widzę siebie przed drogą, w drodze albo tuż po. Przez te wszystkie lata przemieszczałem się najróżniejszymi środkami transportu. Pieszo, rowerem, pociągiem, kajakiem lub samolotem.
Podróżowanie zimą nie jest łatwym przedsięwzięciem. O tej porze roku wiele osób całkowicie porzuca myśl o pokonywaniu długich tras czy odkrywaniu nowych miejsc. Do popularnych ośrodków narciarskich suną sznury samochodów.
Od wieków człowiek jest zależny od wody. To nad rzekami i brzegami mórz czy jezior zakładano osady, a następnie miasta. Gdy rozwinęła się turystyka, odkryliśmy, jak przyjemny jest wypoczynek nad wodą. Plażowanie i kąpiele w morzu to jeden z ulubionych sposobów na wakacje.
Rzadko się zdarza, żebym czekał ze zniecierpliwieniem na premierę książki. Zimą zobaczyłem zapowiedź książki Bernarda Newmana „Rowerem przez II RP”. Krótki opis wydawcy sprawił, że ustawiłem sobie przypomnienie na połowę marca.
Chłodny niedzielny poranek. Wnętrze samochodu, pomimo tego, że na zewnątrz było rześko emanowało ciepłem. Filc na drzwiach i wykończenia z korka w Mazdzie MX-30 od razu rzucają się w oczy. Szybko zauważyłem też brak dobrze znanego mi przycisku z napisem „Start”. Zamiast niego znalazłem „Power”.
Polecam wizytę w tej wiosce osobom, które lubią czuć się odkrywcami.
Domki różnią się od siebie detalami, ale łączy je jedno – jest tu sielsko i przestronnie.
Do Spichlerza w Olsztynie nie warto wpadać w pośpiechu, trzeba zatrzymać się chociaż na jedną noc.
Mnóstwo tu wygodnych hamaków, foteli i kanap zachęcających do poleniuchowania z książką albo ulubioną muzyką.